Op maandag 12 juli 2021 is zr. Margreet Kiwiet-Barendregt overleden, weduwe van prof. dr. J. J. Kiwiet (1925-2006). Het echtpaar Kiwiet speelde in de jaren vijftig en zestig een belangrijke rol binnen de Unie en het Baptisten Seminarium.

Margreet werd in 1927 geboren in het voorgangersgezin van ds. Barendregt en trouwde met Jan Kiwiet, een van de meest talentvolle theologen die het Nederlandse baptisme heeft voortgebracht. Nadat haar man in 1956 magna cum laude aan de Universität Zürich was gepromoveerd, zagen zij samen af van het aantrekkelijke aanbod om in Amerika te gaan doceren en besloten zij om het Nederlandse baptisme te dienen.

Renderloo

Vanaf het midden van de jaren vijftig werden Jan en Margreet beheerdersechtpaar van het baptistenkampeerterrein 'Renderloo' te Epe. Het kampeerwerk genoot aanzien, want het was de plek waar velen tot geloof kwamen en ook menig huwelijk werd gevormd. De Kiwiets waren verscheidene jaren achter elkaar verantwoordelijk voor zo'n 1400 kampeergasten. 

De Vinkenhof

Terwijl de functie van ‘kampeerbeheerders’ voor de buitenwacht ogenschijnlijk een onaanzienlijke en teruggetrokken betrekking leek, vormde die voor de Kiwiets de ideale uitvalsbasis voor de realisatie van een grote droom: een nationaal centrum voor het baptistenwerk in Nederland. In 1958 kwam die droom uit, met de aankoop van het Nederlands Baptisten Centrum 'De Vinkenhof' in Bosch en Duin, dat in de zomer als kampeercentrum diende en in het schoolseizoen als wetenschappelijke bijbelschool en voorgangersopleiding. Jan Kiwiet werd directeur van het centrum en conrector onder Jannes Reiling, die rector werd van het seminarium. Reiling was op dat moment nog geen theoloog, maar het rectoraat was hem ooit toegezegd en de leiding van de Unie hield hieraan vast. Kiwiet was echter beter gekwalificeerd en moest genoegen zien te nemen met een ondergeschikte rol. Het zorgde voor een valse start voor het instituut, dat in de eerste vijf jaar gebukt ging onder spanningen in de onderlinge verhoudingen.

Spanningen

Margreet was in deze beginjaren van het seminarium verantwoordelijk voor het draaiende houden van het internaat en werd samen met haar man, die goed kon lesgeven, erg geliefd onder studenten. Na een kleine vier jaar konden de Kiwiets de spanningen niet meer aan en vertrokken zij met pijn in het hart alsnog naar de VS. Kiwiet werd benoemd tot hoogleraar kerkgeschiedenis aan het Southwestern Baptist Theological Seminary in Forth Worth, Texas. ‘Forth Worth’ was in die dagen het grootste baptistenseminarium ter wereld, met meer dan 3500 studenten, een ruime wetenschappelijke staf en de op een na grootste theologische bibliotheek in de VS. Kiwiet zou er een succesvolle carrière opbouwen en veel gaan publiceren. 

Oekraïene

Zowel Jan Kiwiet als zijn vrouw Margreet bleven hun leven lang betrokken baptisten, die het werk van de Heer in Nederland als ver daar buiten steunden. Zo waren de Kiwiets  na de val van het communisme in de jaren negentig betrokken bij het opbloeiende baptisme in de Oekraïene. Ook was Nederland nooit uit hun hart. Meerdere malen fungeerde Jan Kiwiet op verlof in Nederland als interim-voorganger in baptistengemeenten. Hoewel de Kiwiets het grootste deel van hun leven buiten het gezichtsveld van het Nederlands baptisme hebben doorgebracht, is hun kortdurende inzet in een cruciale periode van ons geestelijk leven - de naoorlogse wederopbouw - zo belangrijk geweest, dat wij hen niet kunnen vergeten en hen met grote dankbaarheid gedenken. Wij wensen de familie sterkte met het verwerken van het verlies, in de troost, dat beide ouders in de heerlijkheid van hun Heer zijn gestorven. 

Jelle Horjus

Op de foto: Jan en Margreet Kiwiet in 1960, staande bovenaan, met een aantal baptistenstudenten.