Skip to main content

Wat ik leerde over de bewapening van het christendom door The Boys

Zo’n twee jaar geleden werd ik door een paar vrienden gewezen op The Boys – momenteel dé hitserie van Amazone’s eigen videodienst Prime Video. Mijn interesse was gewekt en sindsdien bekijk ik met regelmaat een aflevering. Daarin blijk ik niet de enige: de fanbase van de heldenserie groeit gestaag, voor velen zichtbaar via de ronkende reclame in menig bushokje momenteel.

The Boys is een verfilming van een zogeheten graphic novel. In dat genre worden verhalen ondersteund door zeer expliciete omschrijvingen van (meestal) geweld en seks, waardoor ze de lezer vaak met de neus op de nare kanten van het menselijk bestaan wijzen. Laat ik vooropstellen dat het kijken van The Boys op geen enkele wijze aan te raden is binnen kerkelijke context: het bloed druipt gemiddeld iedere 10 minuten stevig van je scherm… Oppervlakkig gezien staat vrijwel iedere aflevering garant voor een geweldsorgie van ongeveer een uur. Net als je denkt dat het niet gekker en grover kan, bedenken de makers weer iets nieuws dat ook voor mijn ogen niet geschikt blijkt. Ik vraag mezelf dan ook regelmatig af: Waarom kijk ik dit?

The Boys

Een eerlijk antwoord op die vraag is tweeledig: de entertainmentfactor is zeer hoog. Maar ook… The Boys is in bepaalde opzichten waanzinnig interessant als spiegel van onze cultuur. Het is bij mijn weten voor het eerst dat een serie met zoveel expliciet geweld in staat is zo’n brede doelgroep aan te spreken. Zijn mediaproducties als deze te zien als wegwijzers van de collectieve verdoving die we misschien wel ondergaan in onze tijd? Maar er is meer…

The Boys is een donker en grauw superheldenverhaal dat zich afspeelt in een dystopische spiegel van het hedendaagse Amerika. Wetenschappers blijken een medicijn te ontwikkelen dat na toedienen de drager verandert in een superheld. Door experimenten op kinderen in weeshuizen zijn diverse superhelden ontstaan met allemaal eigen specialismen. De beste superhelden worden geroepen tot ‘The Seven’, een elitegroep van zeven superhelden die wereldrampen afwenden en eigen films, series en franchise krijgen. Aan het hoofd van The Seven staat Homelander: veruit de sterkste superheld en vrijwel onaantastbaar. Met een Amerikaanse vlag als cape geniet hij veruit de meeste belangstelling van de media. Als kijker volgen we Annie, een bijzonder zachtaardig christelijk meisje dat als superheld Starlight tot The Seven genodigd wordt. Eenmaal deel van de elitestrijders, blijkt de boel bijzonder corrupt en van grote ego’s aan elkaar te hangen. Bovenliggende ‘big corporate’ Vaught blijkt haar superhelden vooral te gebruiken om daar rijk van te worden en daadwerkelijke reddingen blijken veelal in scene te worden gezet voor aandacht op social media.

Naarmate de serie zich ontwikkelt sinds 2019, wordt deze in toenemende mate politiek geladen. Daarbij valt de vergelijking met het hedendaagse Amerika in vrijwel elk opzicht te maken. Wat opvalt is de toenemende rol van religie in The Boys. Met name het evangelicale christendom wordt door de machthebbers veelvuldig misbruikt om een boodschap van racisme, haat en polarisatie te verkondigen. Opvallend is dat met name het hypocriete aspect ervan wordt belicht. Zo maakt superheld Homelander een racistisch geladen radicalisering door. Voor de bühne spreekt hij steeds meer over zijn geloof in Jezus, maar achter de schermen overtreedt hij het zesde gebod meermaals per dag. Zijn collega’s in The Seven leren ook de kracht van het christelijk conservatieve geluid en weten het steeds meer als wapen tegen de waarheid in te zetten om hun eigen veiligheid en commerciële belangen te waarborgen

The Boys vertoont op die manier sterke overeenkomsten met het stevige huwelijk tussen Amerikaans-extreemrechts, complottheorieën en conservatief christendom. De ontkoppeling van geloven en handelen is daarbij voor mij het meest in het oog springend. Je hoeft het zelf niet meer te geloven of te leven, zolang het maar collectieve verontwaardiging en boosheid in beweging zet. Homelander komt op die manier met steeds meer weg: het doel dient de middelen.

The Boys is daarmee een treurig statement dat ook het christendom te bewapenen is voor populistisch politiek gewin. De Amerikanen zijn in elk geval alvast gewaarschuwd…

Marijn Vlasblom is docent aan het Seminarium en betrokken bij de Millenial Challenge. 

Een mooie samenwerking

Neem een bruisende studentenvereniging en een actieve Baptistengemeente en stop die samen in één gebouw, wat krijg je dan? Juist: De Halte in Ede!

Lees verder

Kijk je dan echt alles?

Kijk je dan echt alles? Die vraag krijg ik nog wel eens te horen als ik vertel dat ik filmrecensies schrijf voor het Nederlands Dagblad. Tenminste, als mijn gesprekspartner christen is. Het schetst iets van de spanning die er blijkbaar voor veel christenen bestaat tussen hun geloof en een bezoekje aan de bioscoop of een avondje Netflixen op de bank. Het gaat dan met name om de drieslag ‘geweld, grof taalgebruik en seks’. Daar zou je je als christen verre van moeten houden en dus ontstaat er ongemak als juist die zaken soms zo onverbloemd op het witte doek te zien zijn.

Lees verder

Wat gaat het worden dit seizoen?

En in Noord-Nederland is het nu ook zover! Na de herstart van het schooljaar in het Zuiden, gevolgd door Regio Midden, moet ook onze jeugd in de bovenste helft van ons land weer aan de bak. Na toch een heerlijke zomervakantie met naar het schijnt toch maar gemiddelde temperaturen (dat zou je toch niet zeggen), is het weer ‘an die Arbeit’. Zo ook in ons gemeenteleven: de weer beter bezochte samenkomsten, de kinderkerk, de startzondag, het kringenwerk, het ouderenwerk… als een dieseltje komt het weer op gang en we kunnen weer los!

Tja, en hoe zal dat dan gaan? Wat gaat het worden dit seizoen? De verwachting hiervan kan van gemeente tot gemeente best verschillen. Sommige gemeentes zitten in de lift, andere hebben te maken met stilstand of terugloop en vragen over de vitaliteit richting toekomst. In de ene gemeente is volop potentieel als het gaat om de inzet van mensen in bedieningen. In de andere komt veel steeds op dezelfde schouders neer, waarvan  je dan maar hoopt dat ze die lasten ook dit seizoen nog kunnen dragen. En als het gaat om leiderschap en eventuele betaalde krachten, ook daar kan de vooruitblik verschillen.

Hoe belangrijk om dan te beseffen dat wij gemeente van de Heer zijn! Dat Hij ons allen wil leiden door Zijn raad en ons daarvoor Zijn Woord heeft gegeven. Dat in een gemeente als Korinthe, waar zoveel zaken echt goed mis waren, Paulus de blik richt op God, ‘door wie u bent geroepen om één te zijn met zijn Zoon Jezus Christus, onze Heer’ die trouw is (1 Kor.1: 9). Dat Hij ons in Spreuken (3: 6) laat weten dat Hij ons de weg zal banen in de uitdagingen waar we in ons leven mee te maken hebben. Uitdagingen die vele zijn: gebrokenheid om ons heen, ons eigen falen en onze zwakheid, ook naar elkaar. Leven en werken in een omgeving waarin we steeds meer merken dat we als christenen een minderheid zijn geworden. Geestelijke strijd. Tegenwerking en ontmoediging die we daarmee kunnen ervaren. Vul het maar in…

Waar komt het dan op aan? Salomo geeft in Spr.3 het belang aan van liefde en trouw, vertrouwen op de HEER (de God van het verbond) en niet op eigen inzicht. En aan Hem denken (onder andere in gebed) bij alles wat we doen. Dan weten we niet wat er gaat komen en wat het effect zal zijn, maar dan mag onze verwachting zijn van onze God Die niet los laat wat Hij is begonnen. De God Die ons wil leiden en zegenen om ons tot een zegen te laten zijn. Als we het van Hem verwachten dan kan en gaat het wat worden! Geloven we dat? Is dat de ‘spirit’ van onze gemeentes en van ons landelijke verband? Laten we daarin één zijn, elkaar bemoedigen en ondersteunen en er in afhankelijkheid van de Heer samen een topseizoen van maken!

Jaap Ketelaar is regiocoördinator voor de regio Zuid bij Unie-ABC. Daarnaast is hij voorganger bij de BG Katwijk en interim-voorganger bij de EG Parousia 's Hertogenbosch. 

Vakantieboeken

Ben jij een lezer? En dan bedoel ik niet op je telefoon, maar lezer van boeken. Van papier of een e-Reader. Ik zie de theologen bij ons Seminarium hele stapels boeken wegwerken, maar dat is voor de gewone man of vrouw (mijzelf incluis) niet weggelegd vrees ik. Maar niet getreurd, Prediker schrijft aan het eind als hij zijn tekst op schrift heeft gesteld: “Er komt geen einde aan vele boeken te maken, en veel studeren vermoeit het lichaam.”  Je mag dat lezen in het licht van zijn slotopmerking: “De slotsom van al wat door u gehoord is, is dit: Vrees God, en houd u aan Zijn geboden, want dit geldt voor alle mensen.”. Ook de lezers onder ons. 

Lees verder

Meer artikelen …