In deze blog vertelt Joop Brongers over zijn 'Hart voor Elst'. Oeds Blok zegt hierover: "Het is voor mij een voorrecht om met deze 77-jarige pionier en met het team op te trekken in coaching en begeleiding, persoonlijk en eerder in de mentorgroep pionieren. Pionieren is niet gebonden aan leeftijd! 'De liefde van Christus dringt ons'... dat springt er voor mij uit in het verhaal van Joop. In bestaande gemeenten en in pioniersplekken krijgt deze liefde vorm tussen de mensen."
Dit is het verhaal van Joop Brongers.
Deze zomer besloot ik per 15 september van dit jaar mijn taken en activiteiten in de baptistengemeente Ontmoeting in Arnhem-Zuid te beëindigen. Deed ik dat om het als 77-jarige wat rustiger aan te kunnen doen? Meer tijd te hebben voor echtgenote, (klein)kinderen, familie, vrienden ontspanning? Deels waar, maar niet de belangrijkste reden van mijn besluit.
De belangrijkste reden is dat ik ervoor kies meer tijd en energie te willen vrijmaken voor het missionair pioniersinitiatief 'Hart voor Elst'.
Dat heeft mijn hart
Een pioniersinitiatief tot de dag vandaag nog in ontwikkeling. Gedragen door een team van zes personen woonachtig in Elst. Hun leeftijd ligt tussen de 30 en 77 jaar, vier mannen en twee vrouwen. Elk met hun huwelijkspartner werkzaam in diverse beroepen. In meer of mindere mate gerelateerd aan twee verschillende baptistengemeenten, een evangelie/pinkstergemeente en een christelijk gereformeerde annex Nederlands gereformeerde gemeente. Meest jonge gezinnen met kinderen in de basisschoolleeftijd en daarboven. Mensen die in Elst wonen, elders werken en meer of minder regelmatig kerkdiensten bezoeken in Arnhem en Nijmegen. Mensen die echter graag meer dienstbaar willen zijn in en voor de Elster gemeenschap waar zij ook deel van uitmaken. Die net als ik al langer het verlangen hebben in Elst, gedreven door de liefde van Christus, persoonlijke relaties aan te gaan met mensen uit Elst, en speciaal met mensen met een grote afstand tot Evangelie en kerk. Mensen voor wie de psychologische en sociale drempel om een kerk binnen te gaan veel te hoog is. Hen in die relaties kennis te laten maken met de liefde van Christus en wat die liefde kan betekenen in ons en in hun leven. Open voor ieder, ongeacht geloofsovertuiging, geaardheid of culturele achtergrond.
Het eerste contact was een gebedsverhoring voor mij
De aanzet tot dit initiatief gaf medio 2017 een voorganger/pionier van de Nederlands Gereformeerde kerk in Nijmegen. Tijdens zijn oriëntatie naar pioniersmogelijkheden in Elst zocht hij ook contact met de voorgangers van de drie kerken in Elst, de evangelisch Molukse kerk, de Rooms katholieke parochie Maria Magdalena en de Protestantse kerk. Ook met de voorganger van de baptistengemeente Arnhem-Zuid. Die adviseerde hem om met mij contact op te nemen. Aldus geschiedde. Voor mij een gebedsverhoring en bevestiging van mijn verlangen om me in Elst in te zetten voor iets nieuws als een pioniersinitiatief. Ik wachtte echter op het moment dat iemand anders daarvoor contact met me op zou nemen. Dat gebeurde dus. Goed te weten dat eerdere initiatieven voor gemeentestichting in Elst van de raad van de gemeente in Arnhem-Zuid geen resultaat hadden. Toen deze pionier-voorganger met zijn gezin verhuisde naar Houten, zette een kerngroep van betrokken deelnemers het pionierswerk samen voort onder de naam Hart voor Elst.
Geen nieuwe gemeente/kerkstichting in Elst
Een nieuwe gemeente stichten was en is nadrukkelijk niet ons doel als Hart voor Elst. Dat hebben we sinds de start de bestaande kerken ook laten weten en met hen samenwerking gezocht. Dus ook geen vorming van een baptistengemeente in Elst, zo liet ik hen weten. Overigens geeft deze gemeente zowel gebeds- als financiële steun aan ons pioniersinitiatief. Ik kreeg via het raadslid ‘Outreach’ de uitnodiging van de raad ons team plus aanhang in een zondagmorgendienst voor te stellen. Daar werd voor ons gebeden om een zegen op dit initiatief. Dat maakte me blij en dankbaar voor dit blijk van betrokkenheid.
Samenwerkingskansen met de kerken in Elst
We staan nu op het punt samen met vertegenwoordigers uit de drie kerken in Elst, voor de derde keer achtereen de landelijk week van gebed in 2022 voor te bereiden. Dat lukte de kerken in voorgaande jaren om uiteenlopende redenen niet. Een werkgroep met vertegenwoordigers van die kerken en Hart voor Elst zorgt daar voor. Ik doe daar met nog een ander lid van ons team in mee namens Hart voor Elst. De ervaringen opgedaan tijdens de twee eerdere keren gaf vertrouwen bij de kerken in ons pioniersinitiatief. Zo leerden we elkaar ook steeds beter kennen. Met de pas benoemde jonge pastoor van de katholieke parochie, met pionierservaringen elders, zijn nu gesprekken gaande over het samen organiseren van een Alphacursus in Elst volgend jaar. Verder onderzoeken we met hem en het kerkbestuur mogelijkheden om samen een inloopgelegenheid te beginnen in hun voormalige parochiehuis aan de Dorpsstraat. De droom van één van onze teamleden om aan mee te doen. Verder zijn we doende als team dit werk met een stichtingsvorm organisatorisch te ondersteunen.
Mijn contacten en kansen om dienstbaar te zijn bij het eetcafé in Elst
In één van de wat oudere wijken in het centrum van Elst, staat een door een zorgorganisatie gebouwd dagbestedingscentrum. Dat biedt na 16.00 uur ook de gelegenheid voor vrijwilligers om in dat gebouw activiteiten te organiseren voor de wijkbewoners en mensen eromheen als een soort ’huis van en voor de wijk’. Ik las in het plaatselijk weekblad dat bewoners uit die wijk en het centrum van Elst uitgenodigd werden daaraan mee te doen. Ook een eetcafé gerund door vrijwilligers bleek daar te functioneren. Een keer per week kon aan het eind van de middag ieder die dat wilde komen genieten van een driegangenmenu, tegen een geringe vergoeding van nog geen 5 euro. Daar deden 20 tot 25 mensen aan mee. Toen ik daar de eerste keer heen ging werd ik hartelijk welkom geheten en kreeg ik de vraag iets over mezelf te vertellen en over wat me daar bracht. Ik vertelde dat ik alleen was na het overlijden van mijn echtgenote enkele jaren daarvoor en dat ik daarom graag ook eens met andere mensen aan tafel wil eten en kennismaken. In die tijd waren we al met de eerste pioniersinitiatieven bezig en daar vertelde ik ook iets over.
Tijdens de maaltijden kreeg ik allengs contact met de gasten die daar aten. Met een paar mannen raakte ik in gesprek over wat het met je doet als je je vrouw verloren hebt. Enkelen van hen nodigden me uit daar bij hen thuis verder over te praten. Dat deed ik dan ook. Dat leverde mooie gesprekken op waarin ook over en weer geloofsvragen aan de orde kwamen. Om een lang verhaal kort te maken: ik kom daar tot op heden nog elke week, vaak samen met mijn nieuwe echtgenote. Het vrijwilligersteam dat deze maaltijden verzorgt zocht al langer naar iemand die als gastheer of -vrouw zou kunnen fungeren. Daarvoor zagen ze in mij, vanwege de manier waarop ik met de gasten bleek om te gaan, een geschikte kandidaat. Inmiddels doe ik dat nu ruim twee jaar met veel plezier. Met als gevolg diverse mooie persoonlijke vriendschappelijke relaties met gasten en vrijwilligers. Met tegelijk, vanuit de praktijk van het leven met zijn goede en kwade dagen, de gelegenheid iets te kunnen delen van wat de liefde van Christus voor mij betekent en voor ieder ander mens ook kan betekenen.
Hart voor Elst: werk in uitvoering en ontwikkeling!
Joop Brongers, deelnemer aan het pioniersinitiatief 'Hart voor Elst'