Bij ons in de voortuin staan aan de rand van de weg 5 coniferen op een kluitje. We wonen ruim twee jaar in ons huis en langzaam beginnen de coniferen ons wat te vervelen. Ze staan er al vanaf de bouw van het huis 50 jaar geleden en er is nooit wat aan gedaan. Je raadt het al, de coniferen zijn inmiddels behoorlijk hoog, een meter of vijf. Dat is mooi tegen de inkijk natuurlijk, maar het is een onmogelijk bos. En geen zon die er meer door heen komt.
Om een lang verhaal kort te maken, op een zaterdag hebben we van een vriendelijk gemeentelid een kettingzaag geleend en zijn we aan de slag gegaan. Als we er nu eens eentje uitzagen… Zo gezegd, zo gedaan. Stevige jongens die coniferen. Eentje er uit… Gevolg, een enorm gat en een dor droog bruin stuk wat niet om aan te zien is. Nog maar eentje er uit dan… Het gat werd groter en de dorheid die verscheen was vreselijk. We voelden de ogen van onze buren in de rug…
In het tuincentrum kochten we snel een nieuwe boom. Of beter gezegd een boompje… Het leek in de winkel heel wat, in de praktijk stak het boompje miezerig af tegen een bruine muur van dor hout. En nu? De buren hebben zo hun eigen kijk op het geheel. Aan de ene kant staan de buren die menen dat we de tuin onherstelbaar hebben beschadigd. Had die coniferen gewoon maar laten staan. Niets aan doen. Aan de ander kant hebben we buren die menen dat we het beste gelijk alle 5 de coniferen er uit kunnen zagen. Coniferen zijn alleen maar ellende… Zo snel mogelijk omhakken die handel. Dus wat nu? Hoe kunnen we onze tuin vernieuwen en toonbaar maken?
Het lijkt misschien een grote stap van coniferen naar de gemeente van Jezus Christus, maar tegelijk is er zoveel herkenbaars. We werken in de tuin van God en wat gaan we doen? In heel veel gemeenten merk ik een verlangen naar vernieuwing. Dat heeft ook te maken met de realiteit waarin we leven. Onze wereld verandert razend snel. Er komt een nieuwe generatie met nieuwe ideeën. Hoe kun je als gemeente daar op inspelen? Hoe aansluiting vinden? Hoe kun je als gemeente wat betekenen voor de mensen om je heen?
Voor elke gemeente ligt het net anders. Iedere gemeente is uniek. Het hangt af van het hout van de gemeente. Sommige struiken zijn goed bij te snoeien. Dan kun je er weer wat moois van maken. Met mooie plannen en met nieuwe activiteiten. In andere situaties levert verandering een struik op, die aan de ene kant nog groen is, maar van de andere kant helemaal dor lijkt. Wat dan? Een nieuw project als gemeente er naast beginnen? Met een fris jong boompje starten en op termijn kijken wat uit de oude groeit? Een half-half compromis lijkt in ieder geval dan niet te werken.
Voor ons als gemeenten is het de uitdaging om te zien wat voor soort boom we zijn. Uiteindelijk is er natuurlijk één hovenier die weet wat voor elke boom of struik het beste is. Voordat we de kettingzaag gaan lenen, laten we eerst bij die hovenier gaan luisteren. In de gemeente samen bidden: Heer Jezus, wat is uw plan met de gemeente? Wat is uw weg? Hoe kunnen we U het beste in onze plaats dienen? Opeens gebeuren er dan verrassende dingen.
En mocht U nog suggesties hebben hoe wij met onze coniferen in de voortuin om moeten gaan, al uw tips mogen naar:
Harm Jut is werkzaam als regio-coördinator bij Unie-ABC en voorganger bij Baptistengemeente Siloam in Ede.