Sinds een aantal jaren begin ik in januari het nieuwe jaar met een aantal dagen retraite. Een aantal dagen waarin ik me, samen met gelijkgestemden, terugtrek uit mijn dagelijkse routine en me echt even helemaal op God kan richten. Waarin ik niet bezig hoef met werk, gezin, huishouden, sociale verplichtingen etc. maar mijn tijd vul met Bijbellezen, bidden, goede gesprekken, luisteren en stilte. Ik geniet hier enorm van, het is als moeder in een druk gezin tenslotte al heerlijk om even een aantal dagen niet na te denken over planning, boodschappen, eten koken en de afwas!
Deze dagen worden ingevuld aan de hand van een thema, met afgewisseld groepsmomenten en individuele verwerking. Helemaal goed, geweldig voorbereid en ieder jaar ontzettend leerzaam. Maar hetgeen voor mij ieder jaar toch het meest waardevolle is, is om even stil te staan, te stoppen met alles wat ik doe en me af te vragen waar ik eigenlijk allemaal mee bezig ben. Vragen als: Waar sta ik? Waar kom ik vandaan? Waar ga ik naartoe? Waar in mijn leven zie ik God aan het werk? Waar kan ik meer ruimte maken voor God om te werken?
Ieder jaar maak ik op deze wijze de balans op en stel mijzelf de centrale vraag: “Is mijn agenda een afspiegeling van mijn waarden?”. Als iemand in mijn agenda kijkt, kan hij/zij dan zien wat belangrijk is voor mij? Wie of wat bepaalt de inhoud van mijn agenda? Doe ik de dingen die ik zou moeten doen? Doe ik de dingen die ik wil doen? Doe ik de dingen die God wil dat ik doe?
Ik heb het nodig om daar eens af toe bewust bij stil te staan en mezelf te bevragen, weg van de drukte van het leven. Omdat ik anders de neiging heb gewoon maar door te gaan met wat ik doe, omdat ik het nou eenmaal altijd zo doe. Dan loopt het leven vol met activiteiten die zich opdringen; gezin, familie, werk, studie, vrienden, gemeente, sport en ontspanning. En God, die krijgt dan oneerbiedig gezegd “de restjes”. Dan merk ik dat de waarden uit mijn activiteiten gaan, ik ze niet altijd meer doe uit gerichtheid op God, maar meer uit gewoonte. Door hier op te reflecteren kan ik tot de conclusie komen dat ik in sommige taken/activteiten nog wel of juist niet meer op mijn plek zit.
De periode na de retraite kom ik dan weer terug in het dagelijks leven en probeer ik in kleine stapjes te implementeren wat ik heb meegenomen. Voor mij betekent het dit jaar dat ik weer meer tijd wil nemen voor stille tijd. Ik ben vaak bezig met God, voor werk, studie of preekvoorbereiding. Maar dat verdrukt bij mij soms de stille tijd, waarbij ik bij God ben om gewoon bij God te zijn. Bijbellezen, bidden, zingen en luisteren om Hem te ontmoeten. Dus blok ik nu soms bewust wat tijd in mijn agenda. Geen schokkende veranderingen, maar wel meer nabijheid en gerichtheid op God. Meer intentioneel leven.
Een retraite nemen en een paar dagen weg is niet voor iedereen weggelegd of kan als een te grote stap voelen. Maar jezelf de gewoonte aanleren om af en toe eens even stil te staan, misschien een dag(deel) te blokken in je agenda om eens kritisch na te denken en te reflecteren op waar je mee bezig bent en met welke hartsgesteldheid je dit doet, is in veel gevallen wel mogelijk en mijns inziens enorm waardevol! Dus ik daag je uit; ga ervoor en neem binnenkort eens even de tijd. Voor jezelf, of wellicht juist als gemeente(raad). Begin met de vraag: “Is mijn agenda een afspiegeling van mijn waarden?” en kijk en luister waar de Geest je naartoe wil leiden…
Natanja Corsèl is officemanager bij Unie-ABC en student aan het Seminarium.