Psalm 90, de ‘Oudejaarspsalm’. Ik denk dat die op oudejaarsavond weer in veel kerken en christelijke gezinnen heeft geklonken. Zelf werd ik deze keer erg bepaald bij de zin dat God ‘van geslacht tot geslacht’ een toevlucht voor ons is geweest (NBG51) – of zoals in de Bijbel in Gewone Taal staat: dat we bij Hem veilig zijn ‘elke generatie weer’. In dankbaarheid bedenk ik wat een wonder het is, dat er steeds opnieuw jonge mensen zijn die het stokje van het geloof overnemen van de oudere generaties.

Twaalf uur

Ik ben opgegroeid met de traditie van het lezen van Psalm 90 of 91 in de oudejaarsnacht, vlak voor twaalf uur. Waardevol om zo heel bewust de overgang van oud naar nieuw te delen met elkaar en met Degene die ‘van eeuwigheid tot eeuwigheid God is’. Om alles wat er is gebeurd in zijn handen terug te leggen en wat komt aan Hem, de Eeuwige, toe te vertrouwen. Dit jaar waren mijn man en ik bij mijn broer en schoonzus en hadden we ook zo’n moment. We keken daarbij allemaal even terug op het afgelopen jaar en deelden onze hoogte- en dieptepunten. Voor het eerst was mijn tienjarige neefje erbij (hij mocht om tien uur wakker worden en stond klokslag tien in de woonkamer, haha). Ook hij mocht vertellen en vervolgens horen hoe zijn vader ons in het gebed allemaal opdroeg aan die God die met ons meegaat het nieuwe jaar in. En het schoot me te binnen: van geslacht tot geslacht, van generatie op generatie!

God gaat door met zijn kerk

Ook in de gemeente kan het me zo ontroeren als jonge mensen taken op zich gaan nemen, opgaan in een praiselied, de doop aanvragen. Een tijdje geleden zat de voorste rij in onze kerk vol met een groep onbekende jongeren. Ik hoorde dat een van de tieners zijn verjaardagsbezoek had laten overnachten en ze de volgende dag gewoon mee naar de kerk had genomen. Prachtig toch? Ik denk wel eens: die jonge mensen weten niet wat het voor de oudere generaties betekent dat zij er op zondag zijn! Het lijkt mij soms zo’n groot wonder dat mensen ook in deze tijd weer kiezen voor Jezus. Zij belichamen de belofte dat God altijd met zijn kerk doorgaat, hoe onlogisch geloven in een tijd en samenleving ook kan zijn geworden.

Stijging Bijbelverkoop

Wat dat laatste betreft: in het Nederlands Dagblad las ik onlangs, nogal verrast, dat Bijbeluitgeverijen al een paar jaar ‘een aanzienlijke stijging van de Bijbelverkopen signaleren’. Ook kwamen in het artikel eigenaren van boekwinkels aan het woord die opmerkten dat ze steeds vaker jongeren binnen krijgen die hun eerste Bijbel kopen, blijkbaar zowel in christelijke als seculieren boekwinkels, en overal in het land. “Kopers zijn vooral de jongere generatie, zonder kerkelijke traditie. Ze hebben er niets mee, maar ook niets tegen. Ze stellen onbevangen vragen”, vertelt een van de boekhandelaren. Hoe bijzonder en bemoedigend!

Bidden voor de volgende generatie

In de prachtige bespreking van Psalm 90 in de Psalmen Challenge (die we delen via de Unie-ABC-app, aanrader om nog even terug te lezen of te luisteren) gaat voorganger Peter Kruijt erop in dat het niet vanzelfsprekend is dat zijn kinderen, de volgende generatie in een gelovige familie, óók voor God kiezen. Best spannend. Hij wijst daarbij op vers 16, ‘met de bede of God zijn glorie bekend wil maken aan de nieuwe generatie’.

Zou het niet mooi zijn als we het komende jaar veel (nog meer) gaan bidden voor de jonge mensen in onze familie, in onze straat, in onze gemeente? Voor degenen die in een christelijk nest opgroeien, maar wel zelf hun keuze zullen moeten maken. En ook voor de twintigers, de dertigers om ons heen die misschien nog niets van het christelijk geloof weten, maar wel onbevangen benieuwd zijn naar wat het inhoudt en wat het te bieden heeft. God gaat door met de bouw van zijn Koninkrijk, ook in 2025!

Gerdien Karssen is communicatiemedewerker van Unie-ABC